Nazwy stosowane w wędkarstwie mogą być zaskakujące, w szerszej perspektywie pomagają jednak skutecznie rozróżniać niewielkie przedmioty i klasyfikować je na różne grupy ze względu na pełnione przez nie funkcję. Doskonałym tego przykładem jest czeburaszka, czyli niewielka ołowiana kuleczka ze specjalnym mocowaniem na haczyk i żyłkę, wykorzystywana do dociążania przynęty. Przedmiot przywędrował do Polski ze wschodu i stanowi ciekawą alternatywę dla klasycznej główki jigowej – haczyk połączony z obciążeniem. W odróżnieniu od główki jigowej jest to element wymienny tzn. nie jest na stałe połączony z haczykiem czy kotwiczką, co pozwala na szybkie dostosowanie zestawy do aktualnych potrzeb wędkarza i rodzaju stosowanej przez niego przynęty.
Ołowiana kuleczka z zatopionym w niej mocowaniem na żyłkę i haczyk znajduje zastosowanie przede wszystkim w wędkarstwie spinningowym, gdzie za przynętę służą nam różnego rodzaju woblery, twistery czy rippery. Czeburaszka daje nam możliwość szybkiej zmiany haczyka, a przez to zmiany stosowanej przynęty bez konieczności przekładania całego zestawu. To niezwykle wygodne rozwiązanie, gdy już jesteśmy nad wodą i chcemy mieć możliwość szybkiej zmiany przynęty, a przede wszystkim wielkości haczyka-kotwiczki. Poza tym stosowanie czeburaszki daje nam większą swobodę, jeśli chodzi o sposób prowadzenia przynęty.
Jeżeli chcemy, by przynęta była prowadzona tuż przy samym dnie, stosowana przez nas czeburaszka powinna być odpowiednio ciężka, co pozwoli zanurzyć przynętę na odpowiednią głębokość. Jeśli natomiast zależy nam na prowadzeniu przynęty tuż nad wodną roślinnością, wystarczy sięgnąć po czeburaszkę o mniejszej wadze, która utrzyma przynętę na określonej głębokości. Dobór właściwego ciężaru to oczywiście kwestia wyczucia i doświadczenia, ale to najlepiej wypracować metodą prób i błędów. Dobór odpowiedniego obciążenia będzie miał oczywiście wpływ na skuteczność podejścia, ale o ostatecznym powodzeniu i tak najczęściej decyduje rodzaj wybranej przynęty i umiejętne jej prowadzenie.